Το σκάκι την Κυριακή δεν είναι μόνο διασυλλογικοί

Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα έχουμε φορτώσει τόσο πολύ τις σκακιστικές Κυριακές με τα κάθε λογής επίσημα διασυλλογικά πρωταθλήματά μας ώστε πολλοί σίγουρα έχουν ξεχάσει (ή δεν διανοούνται καν) ότι υπάρχουν και άλλες δραστηριότητες που προωθούν το σκάκι, αλλά και την παρέα, την οργανωτικότητα, τη συλλογικότητα.

Από τις μαζικές εκδηλώσεις (μπλιτς και σιμουλτανέ στις πλατείες) και τις εκδρομές για γνωριμία επί της σκακιέρας με συλλόγους από γειτονικές πόλεις μέχρι τις ανοιχτές ποπονήσεις, τα τουρνουά μπλιτς, ακόμη και τα απλά πάρτι και οι συγκεντρώσεις μοιάζουν να έχουν χαθεί από το καλεντάρι των σκακιστικών συλλόγων της πρωτεύουσας.

Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα αξιόλογες οι συχνές, κοινές πρωτοβουλίες των σωματείων ΣΟ Παγκρατίου & ΣΜΑΟ Καισαριανής που προωθούν τέτοιου είδους εναλλακτικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, την επόμενη Κυριακή 26 Οκτωβρίου προσκαλούν τους σκακιστές σε πάρτι από τις 2 το μεσημέρι με αφορμή το ματς Ανάντ-Κράμνικ. Αρχικά θα αναλυθούν επιλεγμένες παρτίδες και θέσεις από το ματς, ενώ κατά τις 4 θα υπάρξει ζωντανή σύνδεση για την 9η παρτίδα (με την προϋπόθεση ότι ο Κράμνικ δεν θα έχει καταφέρει ως τότε να χάσει το ματς! –τότε θα υπάρξει απλώς πολύ υλικό για ανάλυση), με βασικό σχολιαστή τον διεθνή μετρ Ηλία Κουρκουνάκη.

Η διευθυνση είναι Ζηνοδότου 22 στο Παγκράτι, η παρέα (υπόσχεται ότι) θα είναι κεφάτη και για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τον ιστότοπό τους, εδώ.

Επέκταση και αξιοπιστία των εθνικών ‘Ελο

Το άρθρο αυτό αποτελεί μέρος μιας σειράς για τα συστήματα αξιολόγησης.

Ο Κώστας Ωραιόπουλος στην παρέμβασή του σε άλλο άρθρο της σειράς περιγράφει μια καλή και μαθηματικά στιβαρή μέθοδο για την παρακολούθηση και έλεγχο της αξιοπιστίας των εθνικών βαθμών Έλο. Δυστυχώς, όπως γράφει και ο ίδιος, η μέθοδος αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

(Υποθέτω πως εννοεί ότι) ο λόγος είναι πως απαιτείται ένα σύστημα που ήδη λειτουργεί ικανοποιητικά και ελέγχεται από μια επιτροπή ειδικών, των οποίων η εργασία είναι να παρακολουθεί διάφορες παραμέτρους (π.χ. την ηλικιακή διαστρωμάτωση, την αντιστοιχία εθνικών βαθμών με διεθνείς και άλλα στοιχεία). Επομένως είναι χρήσιμη (ίσως και απαραίτητη) αφού προηγηθεί ένα βήμα σταθεροποίησης του συστήματος.

Προς το παρόν όμως, το εθνικό σύστημά μας φαίνεται να βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλης αστάθειας. Ενώ στην κορυφή (στα ψηλά έλο) φαίνεται να υπάρχει ικανοποιητικά στατιστική συμβατότητα με το διεθνές σύστημα (που είναι το ντε φάκτο στάνταρ), στη χαμηλή άκρη του φάσματος η κατάσταση μοιάζει χαοτική.

Έχω αναπτύξει αλλού (π.χ. στο σκακιστικό φόρουμ του greekchess.com, εδώ) γιατί το ελληνικό σκάκι δεν επιτρέπεται να εξαρτήσει την αξιολόγησή του από το αντίστοιχο σύστημα της FIDE. Προς το παρόν, οι προκλήσεις για το εθνικό μας σύστημα αξιολόγησης είναι (κατά τη γνώμη μου) τρεις: