Διαιτησία ξανά

Ο Μιχάλης Πρεβενιός (όρθιος) στο σεμινάριο

Στο πρόσφατο, διαβόητο σιγά-σιγά σεμινάριο διαιτησίας στην Καλλιθέα, ο διεθνής διαιτητής Μιχάλης Πρεβενιός παρουσίασε στο ακροατήριο μια περίπτωση από το περσινό Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης στη Χαλκιδική, που δεν είχε προηγούμενο (σίγουρα όχι σε τέτοια έκταση και σε τόσο ψηλό επίπεδο) και προκάλεσε κάτι σαν σπάνια «οδηγία από τα κεντρικά» (είναι γνωστό ότι η Επιτροπή Κανόνων της FIDE αποφεύγει να εκδίδει «οδηγίες εφαρμογής» σαν να πρόκειται για κολλητική και θανατηφόρα ασθένεια).

Ο παίκτης μιας ομάδας αμελούσε συστηματικά να πατάει το χρονόμετρό του όταν τελείωνε την κίνησή του. Ο αντίπαλός του άλλοτε απαντούσε αμέσως, άλλοτε περίμενε για να απαντήσει, κι άλλοτε εκνευριζόταν και πατούσε το ρολόι του ξεχασιάρη ο ίδιος για να μπορεί να συγκεντρωθεί στη μελέτη της θέσης και να μην περιμένει πότε θα ευαρεστηθεί ο αμελής να ολοκληρώσει την κίνησή του.

Φυσικά, όταν οι παίκτες συμπλήρωσαν την 40ή τους κίνηση, το ρολόι (που εσωτερικά είχε μετρήσει πολύ λιγότερες κινήσεις)  δεν τους έδωσε πρόσθετο χρόνο, οπότε ο αμελής «ξύπνησε» και ζήτησε τα δικαιώματά του —ή κάπως έτσι, τέλος πάντων, δεν έχει και μεγάλη σημασία. Μετά από συμβούλια και διαβουλεύσεις, η απόφαση (η «οιονεί» οδηγία που είπα προηγούμενως) ήταν:

• Να γίνει «πραγματογνωμοσύνη» (αναπαράσταση με βάση τα παρτιδόφυλλα) για να διαπιστωθεί ο πραγματικός αριθμός των παιγμένων κινήσεων.
• Να προστεθούν στα χρονόμετρα κάθε παίκτη τα υποχρεωτικά προστιθέμενα μισόλεπτα κάθε επιπλέον κίνησης που θα διαπιστωνόταν ότι είχε παιχτεί και το ημίωρο για τη συμπλήρωση των 40 κινήσεων.
• Μελλοντικά, ο διαιτητής να μην παρεμβαίνει μεν όσο ένας παίκτης που έχει εκτελέσει μεν την κίνησή του στη σκακιέρα δεν πατάει το χρονόμετρο, αλλά μόνο αν συμβεί αυτό αμέσως μετά και από τον αντίπαλο (οπότε ο μετρητής του χρονομέτρου θα έχει χάσει μια κίνηση). Στην περίπτωση αυτή ο διαιτητής θα πρέπει να πατάει το χρονόμετρο από μια φορά αλλά να κάνει τις σχετικές παρατηρήσεις, επιπλήξεις κλπ στους δύο αντιπάλους.

Με αφορμή αυτή την περίπτωση, διατυπώθηκε το θέμα 10 του σεμιναρίου (που μπορείτε να βρείτε με τη λύση του εδώ).

Σε συνέχεια αυτής της συζήτησης, ο ισχυρός σκακιστής και διαιτητής Κωστής Σκαπέρδας έθεσε το επόμενο θέμα για προβληματισμό:

Ο διαιτητής παρακολουθεί την παρτίδα (χρόνος 90’+30″ ανά κίνηση ) όπου ο λευκός έχει κινήσει π.χ. 35.Ρθ1 με 3 λεπτά εναπομείναντα χρόνο αλλά ξεχνά να πατήσει το ρολόι του. Μετά από λίγο ο μαύρος ακουμπά τη βασιλισσα με πρόθεση να την κινήσει αλλά την αφήνει και συνεχίζει να σκέπτεται. Ο διαιτητής, σύμφωνα και με τα προηγούμενα αλλά και με τη λογική πρέπει να περιμένει το λευκό να πατήσει το χρονόμετρό του και να μην τον ευνοήσει με την παρέμβασή του. Όταν συμβεί αυτό και ολοκληρωθεί η κίνηση του λευκού —με άλλα λόγια, όταν ο λευκός «ξυπνήσει»και πατήσει το ρολόι του— ο μαύρος θα είναι υποχρεωμένος να παίξει κίνηση με τη βασίλισσά του ή, επειδή ακούμπησε τη βασίλισσά του όταν ο λευκός δεν είχε ολοκληρώσει την κίνησή του, δεν έχει την υποχρέωση αυτή;

Δίνω το θέμα με τη μορφή ερώτησης και όχι σφυγμομέτρησης επειδή είναι θέμα ερμηνείας των Κανόνων και είναι σημαντική η εξήγηση της ενέργειας που θα προτείνετε.

Αληθινή περίπτωση!

Τα θέματα διαιτησίας που δημοσιεύσαμε τις τελευταίες ημέρες φαίνεται ότι ενδιαφέρουν πολύ τους αναγνώστες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πραγματικές περιπτώσεις, όπως αυτή στο διάγραμμα που μας έστειλε (σε απλουστευμένη μορφή) ο διεθνής διαιτητής Μιχάλης Πρεβενιός:

Σε μεγάλο τουρνουά όπεν, με χρόνο σκέψης για κάθε παίκτη 2 ώρες για τις πρώτες 40 κινήσεις και προστιθέμενο χρόνο για κάθε κίνηση συνέβη το περιστατικό του διαγράμματος.

Ο διαιτητής, που μόλις είχε έρθει πάνω από τη σκακιέρα επειδή ο λευκός είχε μεγάλη πίεση χρόνου και δεν έγραφε τις κινησεις του, είδε σε κλάσματα δευτερολέπτου το μαύρο (που είχε ενημερωμένο παρτιδόφυλλο) να παίζει 35….α4-α3, τη σημαία του λευκού να πέφτει, και τους παίκτες να δίνουν τα χέρια και να υπογράφουν το παρτιδόφυλλο ως 0-1, και να σημειώνουν επιπλέον ότι η νίκη του μαύρου ήταν από χρόνο. Ο διαιτητής μάζεψε τα παρτιδόφυλλα και προχώρησε αμέσως στην επόμενη σκακιέρα, όπου και εκεί οι αντίπαλοι είχαν μεγάλη πίεση χρόνου.

Ολοκλήρωση της κίνησης και πρόταση ισοπαλίας

Σε πολύ πρόσφατη παρτίδα σε αθηναϊκό τουρνουά συνέβη το εξής περιστατικό:

Ο παίκτης Α παίζει την κίνησή του, πατάει το ρολόι του και προτείνει ισοπαλία. Ο παίκτης Β, σκέφτεται λίγο και αγγίζει την Βασίλισσά του με σκοπό να την παίξει, βλέπει όμως ότι όπου και να παίξει την Βασίλισσα χάνει πολύ υλικό και την παρτίδα και έτσι, έχοντας στο χέρι του την Βασίλισσα δέχεται την ισοπαλία.

Είχε δικαίωμα ο παίκτης Α να τον αναγκάσει να παίξει το αγγιγμένο κομμάτι; Η πρόταση ισοπαλίας ισχύει μέχρι την ολοκλήρωση της κίνησης του αντιπάλου ή χάνει την ισχύ της από τη στιγμή που ο αντίπαλος αγγίζει κάποιο κομμάτι με σκοπό να το παίξει;

Schrödinger’s Cat

Ευχαριστώ το φίλο Γάτο για το πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα και περιμένω τις απαντήσεις σας.

Ένα δύσκολο θέμα διαιτησίας

Στις εξετάσεις στο πρόσφατο σεμινάριο διαιτησίας ΤΕΔ/ΕΣΣΝΑ που έγινε στην Καλλιθέα (δείτε τα σχετικά εδώ και τα αποτελέσματα εδώ), το πρόβλημα διαιτησίας στη θέση του επόμενου διαγράμματος αποδείχτηκε σκληρό καρύδι για τους υποψήφιους. Αν και κατά τη διάρκεια της παρουσίασης έγινε ειδική αναφορά στα σχετικά προβλήματα και αναλυτική περιγραφή των περιπτώσεων και υποπεριπτώσεων, μόνο 43% από όσους εξετάστηκαν βρήκαν τη σωστή απάντηση. Πριν συνεχίσετε το διάβασμα, μπορείτε —αν θέλετε— να δοκιμάσετε και τις δικές σας δυνάμεις:

Διάγραμμα 1

Στη θέση του διαγράμματος, ο λευκός προωθεί το πιόνι του στο g8, το απομακρύνει από την σκακιέρα, παίρνει μια βασίλισσα και, την ώρα που αγγίζει τη βασίλισσα στο τετράγωνο προαγωγής, ο λευκός δηλώνει «ματ!» και ταυτόχρονα πέφτει η σημαία του. Ο διαιτητής:

Για να διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου, με τη λύση και τα σχόλια για το πρόβλημα αυτό, και να δείτε μερικά ακόμη ανάλογα θέματα, πατήστε εδώ.

Σελίδες: 1 2